prądu stałego
Encyklopedia PWN
urządzenie do indywidualnego ogrzewania pomieszczeń w wyniku spalania paliwa (węgla, koksu, drewna, oleju, nafty, gazu miejskiego);
piec elektr., w którym wykorzystuje się ciepło wydzielone podczas przepływu prądów wirowych, wywołanych zjawiskiem indukcji magnet.;
potencjometr, rezystor nastawny,
rezystor zmienny o 3 końcówkach, z których 2 stanowią początek (P) i koniec (K) elementu rezystywnego p., trzecia — ruchomy styk (S), dotykający powierzchni tego elementu;
powłoki optyczne, cienkie warstwy optyczne,
fiz. cienkie warstwy różnych materiałów, którymi powleka się powierzchnie elementów opt. (np. płytek płasko-równoległych, soczewek czy pryzmatów) w celu modyfikacji opt., fiz. lub chem. właściwości tych powierzchni;
